Bir Düğünden..

Hayata başlarken yalnız geldiğimiz şu dünya içinde, öyle bir zaman geliyor ki
artık yalnız uyumak, yalnız yemek yemek, gezmek veya para kazanıp harcamak istemediğinizi düşünüyorsunuz... ya da ben öyle düşündüm...

aslında sadece hormonların ARTIK ÜRE demesinden harekete geçiyoruzdur, bu bana daha açıklanabilir geliyor. ama toplum kuralları bozulmasın, sapkınlıklar engellensin vs vs için belediyeye de 'bu adamala' veya 'bu kadınla' 'şapışıcaz!!!' demek gerekiyor:)

onlar da bilsin dimi...
hatta tüm akrabalar, yaşlı teyzeler, halalar ve yüzünü daha önce görmediğimiz falanca teyzenin oğlunun karısı da bilsin :)

geçenlerde işte öyle bir düğüne falanca teyzenin oğlunun karısı sıfatı ile katıldım, güzel bir mekan bir kaç tanıdık haricinde düğünle ilgili beni etkileyen şey çoğunlugun Malatyalı olması, sağ tarafımdaki deniz manzarası ve yüksek sesli müzik dinleme özlemimi gidermiş olmamdı.

düğünler güzeldir, rahatsız ayakkabılar, müsamereyi andıran hareketler, yorulan gelinler ve sıkılan damatlar olur. tabi ki tam anlamı ile insanın içine sinen düğünler de var, hepsini öldürmemek gerek.

herkese içine sinen bir düğün ama en önemlisi içine sinen bir birliktelik diliyorum:)