yazar cafe

Bumerang - Yazarkafe

18 Aralık 2016 Pazar

İnsan Değişmiyor

Hayat, sürekli sorumluluklar peşinde koşmak değil mi? (herşeyi halletti hayatın anlamını da buldu, tebrikler)

Bundan... 17 yıl önce, orta okul sonunda lise için girilmesi gereken bir sınav vardı.. adını hatırlayamıyorum.

 o sınava hazırlanabilmek için yarı dönem dershaneye yazılmıştır. tabi sürekli test kitapları alıyorum ama ne zaman test kitabı almak için kitapçıya gitsem bir de okumak icin roman alıp çıkıyorum. o dershane zamanı gitmediğim sinema filmi yok, vizyonu yakından takipteyim.
ne zaman ders çalışmak için otursam kırk saat nelere çalışacagımın planı yapar, günlük yazar, kitap okur hali ile yorulur uyurdum. tabiki çalştığım günler de olurdu ama genel tablo böyleydi neyse öyle böyle iyi bir liseye gittim sıra geldi üniversite sınavı zamanına...

o zaman dershane işini sıkı tuttuk, ders aldım ama bende durum aynı, ders çalışmam gereken zamanda kitap okuyorum , yazı yazıyorum hayaller kuruyorum. hadi yaştan dedik, olur öle dedik geçti zaman öyle böyle üniversiteyi kazandım.

başladım okumaya, şehir dışındayım, yurtta kalıyorum. yatağın içi kitap dolu neyseki bahanem sağlam, okuduğum bölüm için çok okumak gerek, eee bende okuyorum:)

yazıyorum sürekli defterler elimde, o zaman bilgisayarım yok, zaten interneti sadece uzaylılar kullanabiliyor:)
sınav zamanı geliyor, hooop Evrim'de bir yaratıcılık, başlıyorum aileme mektuplar yazıyorum, yeni kitaplar okuyorum, derslere de çalışyıorum ama asıl aktivite başka yerlerde. demem o ki ne zaman zihnimi tamamen bir noktaya odaklamam gerekse zihnim bambaşka bir yerlerde oynamak istiyor.

Şimdi takip ettiğim iş ile ilgili yogunluk yaşadığımda, işte böyle yazıyım, film izliyim, kitap okuyayım veya takılayım istiyorum..

yıllar geçiyor, ben aynı ben devam ediyorum ....


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder